26
عــاشقــانه
*****
باز مي گردم به موطن خويش
آزادي
آسمان
تو
و ناكجاي اين زمان
كه از وراي خنكاي نسيم اش
پيغام مي فرستدمان
خورشيد
در كمين بكارت انديشه ها نشسته است
و اين تو و من ايم
كه از پي يك انتظار طولاني
راه مي يابيم
به خانه اي كه هميشه دچار چار ديواري بود و
اكنون
پنجره اي گشوده است
تنها
پنجره اي گشوده
مجید گل محمدی
86.01.26
No comments:
Post a Comment