24
عــاشقــانه
*****
يك روز
ميرسم به انتهاي كوچه اي پر پيچ
كه همه مي گويند
بن بست است
آسمان پيداست
خورشيد هم
و پرنده
كه به ابري مانند است
روزي كه بزودي مي آيد و من
در ته كوچه
يك دريچه مي يابم
كه به اندازه يك بوسه
باز است
يادگاري خواهم داد
و به پيوند من و ديوار و زمين
غبطه ها خواهند خورد
رهگذاراني كه پس از من
نشاني گم كردند
مجید گل محمدی
86.01.18
No comments:
Post a Comment