20
عــاشقــانه
*****
آرزوي ديرين ام اين بود
فروتنانه
دريا باشم
در بستر افق اگر بيني
آنجا كه نگاه به صفر نزديك مي شود
ميعادگاه تو و من
خواهد بود
آنجا كه چشمان شگرف تو
خورشيد را در سحرگاهي
به فراز مي آورد
و در خورجين غروب
مي خواباندش
حضور تو به پهناي عشق
آبيِ دريا را تعبير مي كند
و بخشش بي دريغ ات
سيراب
بشارتي اگر هست
ستاره اي ست كه از درون چشم تو پيدا مي كند
مسافري كه به گمراه رفته است
آري من ام
كه آرزوي ديرين ام
فروتنانه
دريا شدن بود
زينسان در التهاب " جزر و مد" ام
مجید گل محمدی
85.11.05
No comments:
Post a Comment