عاشقانه-331

331
*****
شعر هاي تو خود ِ زخم اند ، مهربانو !
كه از جنبيدن و دل كندن
تا سينه ي من
مي سوزانند
و براي كشف هر واژه و مفهوم
بايد از حد لبانت
رد اثني عشرت را پيدا كرد
جاي هر زخم
كه شعري ناب است
بوسه ي ضد عفوني شده بايد كاشت
و به جاي هر سرفه
به دوقاشق عشق
فرصت داد
عصر روزي پاييزي
در كنار ثانيه هايم خون مي گيرند
o-
و براي فال زدن بر شعر ها يت
ورد ِ اندوسكوپي ِ محض تو را مي خوانم
مهربانو!
باور كن
با كسي نيست سخن
جز زخم هايت كه همه زخم من اند

88/07/19