عاشقانه-302

302
*****
رؤياهاي تو مهربان اند و مضاعف مي شوند
وقتي سرود زندگي را با عقل و عشق
برهنه سر مي دهي
قشنگ پيداست
كه يقين داري
در هنگامه ي آتش
من و تو در وسط خاطره ي وحشي پاييز
نشستيم
نه شبيخون صدايي خواهد ماند
نه حصاري موهوم
عاقبت مهربانو
اين ديوار
سايه ها را مي شود آوار

88/07/09