عاشقانه - 362

362
***
وقتي كه بن بست
زيباترين مسير مي شود
پاشنه ها و پنجه هايت بايد آنقدر محكم باشند
كه وقتي دورخيز مي كني تا پريدن آغاز كني
سخت ترين زمين هم
توان تحمل داشته باشد
براي آنكه بالاترين نقطه ي آسمان را
نشانه مي گيري براي پريدن ،
پاييز دارد مي گذرد و ترجمان باريدن
برف است كه در راه است
اما نمي دانم از كجا و چرا
چشم هاي تو
هميشه باراني ست ،
دلتنگي ام اگر نبود
باور نداشتم كه شب
بيدارم
دردي اگر نبود در سينه ام
باور نمي كردي
كه آه هم در بساط من نبود ،
حالا بيا با راز هاي من
يك بار بر دور اين درخت سبز
چرخي بزن
وقتي كه آغوش تو راست مي گويد
گردش به چپ براي من آزاد مي شود

88.09.14

بن بست مهر