174
عــاشقــانه
*****
اکنون می دانم
به سان ِ خدایانِ فراموش شده
نامم را نمی دانی
حتی نشانی هم از من نمی بینی
می دانم
گاهی برای روح خودم شمع می سوزانم
و برای آمرزش ِ خویش
دعا های نو می سازم
هیچ گاه از ته دل مرا یاد مکن
چرا که عنقریب
روح ِ بغض کرده ام
با احضار ِ تو
به گریه می نشیند
و هراس مدار از اینکه روحی که می گرید
تجسد یابد
در پیشگاهت
عــاشقــانه
*****
اکنون می دانم
به سان ِ خدایانِ فراموش شده
نامم را نمی دانی
حتی نشانی هم از من نمی بینی
می دانم
گاهی برای روح خودم شمع می سوزانم
و برای آمرزش ِ خویش
دعا های نو می سازم
هیچ گاه از ته دل مرا یاد مکن
چرا که عنقریب
روح ِ بغض کرده ام
با احضار ِ تو
به گریه می نشیند
و هراس مدار از اینکه روحی که می گرید
تجسد یابد
در پیشگاهت
مجيد گل محمدي
87.09.22
87.09.22
No comments:
Post a Comment