347
****
از صراحت چشم هاي تو
آسمان بي تاب تر مي شود
و هر بار كه دلم به خاطرت
تپيدنش مي گيرد
ابرها مي آيند بالاي سر مان
و شروع مي كنند به گفتگو
با زبان خويش
با ما
وقتي هوا
از مسير پنجره گذر مي كند
بوي تو مي پيچد
و ساده ترين حرفي كه مي توان بر زبان آورد
دوستت دارم ِ هر گاهي ست
كه هيچ گاه تمام نمي شود
الان به مرز پنجره نزديكم
و از هجوم تو لبريز
دلم تنگ و هوا هم كه باراني ست
****
از صراحت چشم هاي تو
آسمان بي تاب تر مي شود
و هر بار كه دلم به خاطرت
تپيدنش مي گيرد
ابرها مي آيند بالاي سر مان
و شروع مي كنند به گفتگو
با زبان خويش
با ما
وقتي هوا
از مسير پنجره گذر مي كند
بوي تو مي پيچد
و ساده ترين حرفي كه مي توان بر زبان آورد
دوستت دارم ِ هر گاهي ست
كه هيچ گاه تمام نمي شود
الان به مرز پنجره نزديكم
و از هجوم تو لبريز
دلم تنگ و هوا هم كه باراني ست
88.08.23
No comments:
Post a Comment