156
عـاشـقــانـه
*****
زمان زمان پرواز است
وقتي كه مي خواني ام ؛ - بيا ! –
با همين دست ها
آبي به صورتم مي پاشم و بر مي خيزم
وقتي كه مي خواني ام ، مي پرم و مي دانم
بايد سكوت كنم
و به عاشقانه هايم
و به خواب هايي كه تو ديده اي
گوش بسپارم
آرزومي كنم سزاوار شوم
تا حقيقت ِ تو را
براي ابد
در خويش نگاه دارم .
مجيد گل محمدي
1387.09.01
No comments:
Post a Comment