Majid Golmohammadi - 406

406
عاشقانه
****
شمار لحظه های دلتنگی
از صورت حساب مان اگر کم شوند
شب هامان پوچ خواهند شد
باور نمی کنی ! از چشم های مان بپرس
که آینه را به یاد ندارند آنگاه
و روز ها پر می شوند از نردبان هایی سر در گم
که دست را به جایی بند نمی کنند
در امتداد صبح آمدی مهربانو
با دفتری سپید
بر سینه بی قرار
اینک شمار لحظه های تو را تا امتداد شب
به صورت حساب مان اضافه می کنم
آسمان را با تو
تقسیم
فاصله ها را کم
و در اندیشه ی روزی که تمام دفترمان
جای یک نقطه ی بی حوصله را هیچ ندارد
من و تو
حافظه مان پر رنگ است
و به زودی دست مان رو خواهد شد
که به هم عاشق ماندیم

*
احتراماً عرضی نیست
و حسابی دیگر هم

89.03.04