206
عـاشـقــانـه
*****
با تو يك پرسش
صورتي را شكل مي بندد
حال اگر عشق
يك نگاه
يا كه حتي واژه اي مغشوش،
در من اما پاسخي صدگونه با حسي دچار
گرگ و ميش ِ هرچه باداباد و عشق را مي دراند،
از غلافي غافل و پيچ در پيچ
سين و جيم ِ پشت ِهم
مي دواند ريشه در حال و محال تو و من
بر بساط ِ بستري گسترده با
" از اين حذر كن "
" از آن هراسان باش" . . .
پرسش ِتو ، "من"
پاسخ ِصدگونه ي من ، "تو"
يا كه حتي پرسش و پاسخ ز قيد و بند ِ" ما "
در " ما "
هرچه بادا باد
1388.01.29
204
عـاشـقــانـه
*****
203
عـاشـقــانـه
*****
نشئه ي " آه "
باخته ي تاس هوس
سر ِ آسودگي ات نيست مگر ؟
رام ِ اين نرد ِ برهنه
تا صبحدماني كه خجل مانــَــد از افسون
تن و دل داده و خشكيده به لب
باطل السحر نگاهي منقوش
و تو خاكستر ِ اين بستر ِ وامانده ز آتش
نفست نيست دگر
هست آيا تا برآري " آه " ؟
مانده در كنج بساطت " آه "
كه ببازي آخرين جرعه ي جامت را ؟
1388.01.16
Remedy
202
عـاشـقــانـه
*****
Requiem
201
عـاشـقــانـه
*****
چشم هايم مادينه و بارآور
دست هايم مــَـرد
و به اندازه ي دنيا ،قلبي كودك
چو زماني گذران راسته ي شك و گمان ،
تاريكي را
بشكافد كه شكفته ست از آن سينه ي اين پنجره ها
در نگاهي آويزان
هم از ابريشم تافته و تفتيده ز غم
انتظار خبري كه گريزد از باد
و پريشد موهايت
آي ! عطر امروزت
بوي خواب ِ ديشب من دارد
يا پرند صبحگاهم
يا چو بوي دست خط ساده گي هايم
كه در انديشه ي تو نه بلرزد
نه بلرزاند
كه غَلَط مي شود اين تعبير
چو نباشي من ِ من در من ، تو
با دو صد رمز كه نگشوده بماندند
مگر
با لب هايت
1388.01.15
200
عـاشـقــانـه
*****
خوشبخت
لبانی که گــُــر گرفته از تب ِ تو
و دانه هایی که می چکند
از التهاب و شوق ِ دوست داشتن ات
که کاش میدانستی
هزار ساله شدیم و هنوز پشت مان
خم نشد از این همه دست بر عصای گذاشت و گذشت
با اینکه هست و نیست های اندوه و حسرت و تنهایی را
می بینی
و اینکه می گذرانی مرا
ز باید و نباید و مرز این سن و سال
اما
همین که فرصتی دارم
کنار شب و روز تو بنشینم
خوشبختم
مجيد گل محمدي
1388.01.13
مجيد گل محمدي
1388.01.12
