15
عــاشقــانه
*****
چه راه درازي ست
پيمودن اين شب
گذشتن از حصار تنهايي
چه شب بلندي ست اين شب
دير مي خوانمت
دير هنگام نگاهت مي كنم
كه من
به دشواري در نَورديدم چه روزها و شب ها را
زمانهايي چوبين و معلق
به سان پلي در ميان كوهساران
چه راه درازي را پيموده ام من
كه به اين شب رسيدم من
شبي كه بيدارترين ستاره ها را
در دل نهفته ست
گذشتم از حصار تنهايي
و گاهي كه به آسمان نگاه مي كنم
ماهِ پوشيده به شولاي آرامش را
هم بستر خويش مي بينم
با تن پوشي از زمستان
در اين ژرفاست كه زمان ادامه مي يابد
عشق مي چرخد
مجید گل محمدی
85.09.30
No comments:
Post a Comment