377
***
بر موج گيسوان تو شناور مي شوم
چنگ مي زنم
دزديده در قعر لحظه هاي ديدن ات
غرق مي شوم
ديگر نفس نمي كشم
جز در هواي بوسه ات ،
شايد هزار سايه طعنه مي زنند !
اما به نام تو
اندوه سُست مي شود
آه ، سنگ مي شود
بر خشم سايه ها كوبيده مي شود
بُن بست ، راه مي شود
مهر مي شود
آفتاب آرزوي من از پشت ابرهاي بي خبر
با چشم هاي تو تابيده مي شود
راه باز مي شود
تو ، خنده مي شوي
راه باز مي شود ،
من ، زنده مي شوم
از ريشه هاي شعر گونه ات
من رقص مي شوم
تاب مي خورم
با تو دوباره سبز مي شوم ،
"بودا" منم در عشق ِ بودن ات
با تو يگانه مي شوم
تنها كنار تو
در تو دچارمي شوم
نامت هميشه مي شود
شب ازهميشه ات
مهتاب مي شود
88.10.25
No comments:
Post a Comment