208
عاشقانه
*****
اگر به قدر كافي انسان بودم
ناطق ترين ِ لحظه هاي عاشقي را
مي سرودم
تنها كمي
حتي اگر كمي بي قرار تر مي بودم
اشك مي ريختم
براي تنهايي ِ همين قدر بودنم
اشك مي ريختم ،
و نا سپاس مي مُردم
حتي اگر به چشم هاي تو مشكوك مي شدم
با اينكه در ميان سينه ات
تنگ خفته ام
88/02/27
No comments:
Post a Comment