عاشقانه - 425

425

عاشقانه

****

همه ی غم ها را

اگر این سینه بگنجاند در خود

باز

جای تو اینجا در آغوشم

خالی ست

تا بوده چنین بوده

عشق های زمینی

اشک و انگشتر را بین هم

تقسیم می کردند

اما ما آدم ها

آسمان را از یاد بردیم

که همه آنچه که خوب است

می بلعد و پی در پی می خواهد

آخرش هم فهمیدیم

قصه ی گندم را

آن خدا با شیطان تقسیم کرد

سهم ما آدم ها هم

خاک ماند و خاکستر

یا نصیب و یا قسمت

فرق هایی هست بین بودن و نبودن

ماندن و نماندن

که به ما یاد ندادند از اول

آخر صف که به ما نان نرسید

سهم ما آدم ها

کاه ماند مشتی و سراب

باید از فردا فکری کرد

دست من باشد

آسمان را با همه خوبی ها

به تو خواهم داد

سهم من

هر چه که می ماند

حتی غم

89/05/03